KOMPROMITACJA OWSIAKA: PROMOCJA MILITARYZMU I POLITYKI ESTABLISHMENTU NA PRZYSTANKU WOODSTOCK

Przystanek Woodstock z 2017 roku przejdzie do historii jako przykład postmodernistycznej reinterpretacji idei pacyfizmu za pomocą militarystycznego kompleksu pojęciowego. Z punktu widzenia ideologii hippisowskiej, Przystanek Woodstock z 2017 roku stanowi w najwyższym stopniu dzieło sprostytuowania świętej trójcy wartości: Peace, Love and Happiness (pokój, miłość i szczęście), stojących u podstaw ruchu ideowego Nowej Lewicy z 1967-69 roku. Trawestując Kunderę, można rzec, iż Owsiak z „nieznośną lekkością bytu” - jak zwykły, „postmodernistyczny sutener”  - przeobraża  metafizyczny bunt „dzieci kwiatów” w  typowe, skomercjalizowane kurestwo polityczne.

Oryginalny Woodstock był manifestacją buntu młodzieżowego przeciwko represyjnej kulturze mieszczańskiej XX wieku

Festiwal w Woodstock z 1969 roku, na którym, między innymi,  zagrali Hendrix, Joplin czy Santana, był przede wszystkim protestem młodych Amerykanów przeciwko okrutnej wojnie w Wietnamie. „Make love, not war” – stanowiło najważniejsze hasło, które odzwierciedlało w swojej treści obraz świata ówczesnej zrewoltowanej młodzieży.

Carlos Santana podczas koncertu w 1969 roku na Festiwalu Woodstock

Filozoficznym guru rewolucji lat sześćdziesiątych był Herbert Marcuse, jedna z najważniejszych postaci Szkoły Frankfurckiej. Według jego filozofii, za represyjny charakter życia społecznego odpowiadają rozmaitej maści ideologie mieszczańskie, podszyte chrześcijańską narracją religijną odwołującą się do idei grzechu pierworodnego.Według Marcuse, obowiązujący system wychowania w ramach tych mieszczańskich ideologii wytwarza człowieka jednowymiarowego. Habermas (późniejszy guru w Szkole Frankfurckiej) tę jednowymiarowość zinterpretuje jako niezdolność do doświadczania rzeczywistości społecznej z różnych punktów widzenia (często stojących względem siebie w relacji konfliktu). Dlatego na Festiwalu Woodstock w 1969 roku wykrzykiwano hasła: No Religion, No School.

Herbert Marcuse (źródło: wikipedia)

Bunt młodzieżowy lat 60-tych XX wieku miał być zaczynem do rewolucji, wyzwalającej ludzkość z represyjnego systemu ówczesnej kultury. Marcuse nie opracował nowej soteriologicznej receptury; znalazł ją w doktrynie Wilhelma Reicha. Tym, co wyzwoli nasze umysły od represyjnych, filisterskich schematów mentalnych, są wolny seks i swobodny orgazm. 

Wilhelm Reich, urodzony w Dobrzanicy koło Przemyśla (źróło: wikimedia)

Orgia seksualna wraz z haszyszem i LSD wyzwala nasz umysł od opresji jednowymiarowych matryc myślowych. Ludzkość musi więc przeżyć swoją rewolucję seksualną, aby uwolnić się od heglowskiego ducha opresji, przymuszającego nas do przemocy - w szczególności militarnej. Wolny seks wszystkich ze wszystkimi miał być panaceum na wojnę w Wietnamie - strzelanie z karabinu do „braci”.

Wojna w Wietnamie 

Przystanek Woodstock Owsiaka jest  chamskim oszustwem w przestrzeni symbolicznej

Gościem Akademii Sztuk Przepięknych, imprezy afiliowanej przy Przystanku Woodstock, był generał Różański – dowódca dywizji pancernej w latach 2009-11. Obecność przedstawiciela sił przemocy (bo każde wojsko żywi się wartościami: walki, przemocy, ataku i obrony) na imprezie, która intertekstualnie odwołuje się do symboliki pacyfistycznej lat 60-tych XX wieku, konstytuuje turpistyczny oksymoron, rażący po oczach swoją brutalnością.

Czołg symbolizowany przez generała Różańskiego

Generał jako obiekt symboliczny kojarzy się z wydawaniem rozkazów strzelania do ludzi. Będąc czołgistą, generał Różański jako twór semantyczny kojarzy się ze strzelaniem z czołgów do ludzi . Symbol generała w kontekście skojarzeń z 'dziećmi-kwiatami" uruchamia w ludzkich głowach reminiscencję wojny w Wietnamie. Zapraszając generała Różańskiego na Przystanek Woodstock, Owsiak ulokował więc swoją imprezę w przestrzeni symboli militarnych. Czy wyobrażacie sobie to, że w sierpniu 1969 roku do Woodstock w USA przybywa jeden z amerykańskich generałów i mówi młodym ludziom o swoim bohaterstwie w Wietnamie?

Nie tylko generalicja zaszczyciła swoją obecnością Przystanek Woodstock.  Liderzy Platformy Obywatelskiej również przyjechali do Kostrzyna, aby przekonywać młodych ludzi do popierania ich w walce o stołki sejmowe i o wysokie apanaże.  Oczywiście, obecność polityków na imprezie Owsiaka zdarzała się wcześniej. Gościem twórcy WOŚP był prezydent Komorowski, który później przegrał wyścig wyborczy.

W obrazie świata „dzieci kwiatów” polityka jest postrzegana jako śmietnik pełen brudu. Polityka symbolizuje opresję. Politycy są odpowiedzialni za wywoływanie wojen, za upowszechnianie represyjnych schematów doświadczania świata. Symbolika Woodstocku z lat 60-tych XX wieku manifestowała bunt przeciwko politycznemu establishmentowi. Dlaczego więc Owsiak nie protestuje przeciwko upolitycznieniu imprezy, która ma wzbudzać w umysłach młodych ludzi kulturowe reminiscencje, odnoszące do takich wartości, jak: wolna miłość, pokój, szczęście, braterstwo, mentalny odlot, haszysz, LSD, seks, bunt i łamanie tabu?

Owsiak wywołał zażenowanie u Zbigniewa Hołdysa

Ikona pop-kultury dzisiejszych pięćdziesięciolatków, współtwórca Perfectu, Zbigniew Hołdys zapytał, wyrażając poczucie konfuzji i zawstydzenia: „To jest pierwsza polityczna agitka na Woodstocku. Z trudem to oglądam. Tak trudno pojechać prywatnie, bez megafo? Przeżyć? Być?”

Zbigniew Hołdys (źródło: wikipedia)

Hołdys delikatnie daje więc do zrozumienia publice, iż Owsiak sprostytuował wartości, które kojarzymy z hasłem ”dzieci kwiatów”, z pacyfizmem,  buntem przeciwko establishmentowym politykom, z kontestowaniem opresji obyczajowej, religii i kultury militarnej.

Przyzwolenie na obecność generała oraz zgoda na uprawianie politycznej propagandy na Przystanku Woodstock wzbudza żenadę szczególnie w kontekście uświadomienia sobie faktu, iż to właśnie politycy PO są odpowiedzialni za: (1) zablokowanie w Sejmie ustawy o małżeństwach partnerskich, (2)  niedopuszczenie do legalizacji marihuany, (3) utrzymywanie niewolniczych pensji minimalnych, (4) katolicką katechizację systemu edukacji powszechnej, (5) wyrzucanie ludzi z ich domostw w ramach złodziejskiej reprywatyzacji i (6) czapkowanie biskupom oraz kardynałom przy okazji wszelkich celebracji państwowych.

Puenta

John Lennon śpiewał tak: Imagin there’s no countries. It isn’t hard to do nothing to kill or die for. And no religion too. Imagine all the people living life peace, you. Z pewnością idee, którymi kierują się politycy PO, nie mają nic wspólnego z tym, co próbuje nam wyśpiewać muzyczny bohater kontestacji lat 60-tych XX wieku.

Zapraszając na Przystanek Woodstock generała Różańskiego, Owsiak dopuścił się brutalnie chamskiego, perwersyjnego, turpistycznego, cynicznego nietaktu aksjologicznego. Dlaczego?