Wykładowca Uniwersytetu
Warszawskiego, szef Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego z ramienia PiS, Jan Majchrowski
zaatakował niezwykle brutalnie prof. Wojciecha Sadurskiego. Pisowski sędzia dopuścił
się skandalicznego wpisu na planie studiów indywidualnych jednego ze studentów.
Majchrowski napisał, iż prof. Wojciech Sadurski „nie odpowiada poziomowi”,
który on uważa „za właściwy i odpowiedni dla profesora UW”. Władze uczelni
zapowiedziały kroki dyscyplinarne względem pisowskiego wykładowcy i
funkcjonariusza.
 |
| Na UW miernoty usiłują niszczyć wybitnych naukowców |
Dorobek
naukowy Jana Majchrowskiego
Zgodnie z duchem
Gowinowskiej reformy szkolnictwa wyższego, pracownicy naukowi powinni
publikować swoje teksty w
międzynarodowych czasopismach, figurujących w renomowanych bazach czasopism
naukowych, takich jak: Web of Science, Scopus, Springer czy Elsevier. Z punktu
widzenia światowych kryteriów oceny pracy naukowej, każdy uniwersytecki
profesor powinien być autorem co najmniej kilku artykułów w międzynarodowych
czasopismach naukowych, uznawanych jako wartościowe przez światowe środowiska
naukowe. Jeśli pracownik naukowy nie wykazuje się na tym polu rywalizacji w
okresie kilku lat od uzyskania doktoratu, to pracownika takiego zwalnia się z
pracy z powodu braku dorobku naukowego, umożliwiającego ocenę jego dokonań
badawczych.
Okazuje się, że Jan Majchrowski
w przeciągu całej swojej kariery naukowej nie napisał ani jednego artykułu
naukowego, opublikowanego w naukowym czasopiśmie bazy Web of Science oraz
Scopus. Z punktu widzenia międzynarodowych kryteriów ewaluacji naukowej,
dorobek Majchrowskiego można więc uznać za dosłownie zerowy.
Pisowski prawnik
publikuje głównie teksty w języku polskim, które są wydawane przez: Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego, Fundację SPES, Wydawnictwo Wszechnicy Polskiej Szkoły WEyższej TWP, Świat Książki, Presspublika i inne nieznaczące na rynku naukowym
oficyny wydawnicze. Tego rodzaju dorobek naukowy jest określany na gruncie
bibliometrii (scjentometrii) jako „makulaturowy”.
Z punktu widzenia
kryteriów ewaluacyjnych, proponowanych na gruncie reformy Gowina, Majchrowski
nie powinien otrzymać habilitacji oraz nauczać w Uniwersytecie Warszawskim z
powodu braku dorobku naukowego, zrecenzowanego na światowym rynku naukowym.
Dorobek
naukowy prof. Wojciecha Sadurskiego
Profesor Wojciech
Sadurski jest najwybitniejszym polskim teoretykiem prawa konstytucyjnego oraz jest jednym z najwybitniejszych w Polsce filozofów prawa. Opublikował on swoje artykuły w takich czasopismach,
między innymi, jak: European Constitutional Law Review, Hague Journal on the
Rule of Law, Journal of Law, Religion and State, Southeastern Europe,
International Journal of Constitutional Law, Ratio Juris, Human Rights Law
Review, Israel Law Review, European Law Journal, Oxford Journal of Legal Studies,
Philosophical Investigations, Law and Philosophy, Australasian Journal of
Philosophy, Political Theory.
 |
| prof. Wojciech Sadurski: najwybitniejszy polski naukowiec z dziedziny prawa konstytucyjnego |
Wojciech Sadurski jest
profesorem Uniwersytetu w Sydney w Australii, Europejskiego Instytutu
Uniwersyteckiego we Florencji oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Występuje w przestrzeni medialnej jako krytyk
poczynań politycznych obecnej władzy.
Czy
Majchrowski powinien zostać zwolniony z pracy akademickiej?
Dorobek naukowy
Majchrowskiego stanowi podstawę do wszczęcia postępowania w kierunku oceny jego
kompetencji akademickich. Nie wiadomo bowiem czy Majchrowski zna język
angielski lub inny język kongresowy. Nie wiadomo czy jego prace naukowe posiadają
jakąkolwiek wartość, skoro nie zostały opublikowane w poważnych, międzynarodowych
czasopismach naukowych z dziedziny prawa.
Czy tzw. dorobek naukowy
Majchrowskiego był recenzowany przez profesorów mogących pochwalić się publikacjami figurującymi w uznanych, międzynarodowych
bazach czasopism i książek naukowych? Jeśli nie, to czy nie doszło w przypadku
tej osoby do nadużycia uzyskania stopnia naukowego za zasługi polityczne lub w oparciu o „najzwyklejsze
znajomości”?
Incydent, którego dopuścił
się Jan Majchrowski, brutalnie i bez uzasadnienia atakując prof. Sadurskiego,
odsłania mizerię polskich nauk prawnych. Dokonania naukowe polskich prawników
plasują bowiem nasz kraj w ogonie rankingów państw ze względu na efekty publikacyjne w
dziedzinie nauk prawnych. Profesor Sadurski jest tym naukowcem, który sam jeden
„wyrabia” ponad 50% dorobku naukowego polskich prawników na światowym rynku akademickich
publikacji z dziedziny prawa. Udział Majchrowskiego na tym rynku wynosi 0%.
Wyrzucenie
Majchrowskiego z pracy będzie testem reformy Gowina
Minister Gowin
nieustannie podkreśla, że celem jego reformy jest podniesienie poziomu badań naukowych w polskich
szkołach wyższych tak, aby nasz wkład w światowy obieg naukowy był zauważalny. Efektywność
reformy wymaga wdrożenia odpowiednich standardów akademickich. Jednym z nich
jest zwyczaj publikowania artykułów naukowych w międzynarodowych, renomowanych
czasopismach naukowych.
Jan Majchrowski spełnia wręcz
anty-standard reformy Gowina. Pomimo braku miedzynarodowego dorobku naukowego, pisowski prawnik podniósł rękę na profesora,
uznanego w międzynarodowych, akademickich środowiskach prawniczych.
Parafrazując Józefa Cyrankiewicza, minister Gowin powinien „obciąć” tę rękę
podniesioną na najwyższy w Polsce autorytet w dziedzinie prawa konstytucyjnego.
Wojciech Krysztofiak - autor artykułów naukowych w czasopismach z prestiżowych baz bibliograficznych Web of Knowledge i Scopus: „Synthese”, „Husserl Studies”, „Axiomathes”, „Semiotica”, „Filozofia Nauki”, „History and Philosophy of Logic”, „Foundations of Science”; autor książki “Egzystencjalizm logiczny. Metafizyczne studium nad Traktatem logiczno-filozoficznym Wittgensteina (Wydawnictwo Naukowe Semper 2017); stypendysta: The Norwegian Research Council for Science and the Humanities, The Soros Foundation-Open Society Institute; członek The Rationalist International; laureat grantów badawczych Narodowego Centrum Nauki: w latach 2013-2015 (na temat mentalnych mechanizmów liczenia) oraz w latach 2017-2019 (na temat mechanizmów profilowania przestrzeni narracyjnych); inwigilowany w 1988 roku przez komunistyczną Służbę Bezpieczeństwa w operacji pod kryptonimem "Krytyka".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz